My Diary

บ้านใกล้เรือนเคียงกับปัญหา กระทบกระทั้งเนี่ยนะครับ มันเป็นอะไรๆ ที่คล้ายๆ ลิ้นกับฟัน อภัยกันได้ก็อภัยกันไป หากแค่บ้านใกล้เรือเคียงกันยังรักกันไม่ได้แล้วนับประสาอะไรกับ จะมาถามถึงความรักความสามัคคีของคนในชาติ มันต้องเริ่มที่การไม่ดูถูกกัน ผูกมิตรกันไว้ ชุมชนก็เข็มแข็ง ประเทศก็แข็งแรง ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งอย่างที่เป็นอยู่เกี่ยวไหม ไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่า หากมองแค่นี้ก็จะเห็น ภาพความขัดแย้งนายทุน และแน่นอน ปัญหาใหญ่ที่ไม่ควรมองข้ามยิ่งยุคสมัยนี้ คนเรามองแต่สิ่งง่ายๆ สินค้ามีมากมายเกลื่อนตลาด เราจะรู้ได้อย่างไรว่าสินค้าที่เรากำลังกินอยู่ ไม่มีสารปนเปื้อน …  แน่นอนที่สุด มันต้องเริ่ม กระตุ้น กันตั้งแต่ คนทำ ไม่ใช่ มานั่งเตือนคนกิน จริงไหม ครับ คนทำมาขายต้องรักสินค้าของตัวเองให้มากกว่าเงินที่จะได้มา (แล้วมีใครบ้างนะที่ไม่คิดถึงเรื่องเงินกอ่น)  เห็นได้ชัดในหนังเรื่องนี้ ถัง โรงน้ำแข็งสกปรก ที่ทำเหมือนตลกๆ ขำๆ แต่ผมขำไม่ออกว่าน้ำแข็ง แถวบ้านไว้ใจได้แค่ไหน ดีนะ ที่เป็นคนนิยม ใช้นำแข็งยูนิค มากกว่า น้ำแข็งก้อนๆ อย่างในหนัง แต่ก็ว่าเถอะ มีใครจะไปรู้บ้างว่าไอ้สินค้าที่ แพ็คถุงขายมียี่ห้อ มีตราสิน