My Diary

มันเป็นวันอาิทิตย์ ปลายเดือนสิงหาคม เป็นช่วงเวลาที่ผมกำลัง มีความสุขกับงานที่ทำ แต่กำลังมีความทุกข์ กับชีวิตรักครอบครัว มันเป็นเรื่องที่แปลกตรงที่ สองอย่างมันไม่ บาลานท์ กัน ขาดซึ่งความสมดุลย์เป็นอย่างที่สุด  ไม่รู้จะบรรยายออกมาเป็นเช่นไร....ได้เลย ถ้าผู้ชายคนหนึ่งพูดถึงชีิวิตรักครอบครัวที่ล้มเหลว 90% ของทุกคนจะต้องฟันธง  โดยไม่ถามไถ่ใช่ไหมว่า ผู้ชายมันเป็นคนผิด มันเป็นคนเจ้าชู้ ประมาณนั้น... แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ผิด แต่ผมก็พยายามที่จะถาม เธอว่า ผมผิดอะไรเธอถึงต้องทำกับผมแบบนี้.... ไม่มีคำตอบที่ชัดเจนออกจากปากของหล่อน ไม่มีน้ำตา แห่งความเสียใจ มีแต่เราที่ต้องปาดน้ำตาแล้วเก็บของเดินออกมา... แต่จากนี้ไป ชีวิต ผมคงต้องเปลี่ยนไปอย่างแรง... ...... ผมไม่ใช่คนที่มีฐานะดีอะไร แต่หน้าที่การงาน ก็มั่นคงในระดับหนึ่ง  พอมีเงินเหลือเก็บเพียงเล็กน้อย ซึ่งมันหน้าจะมีเหลือเก็บ ได้มากกว่านี้ถ้าเจ้าหล่อนคนนั้นไม่นำมันไปล้างผลาญ กับการพนันจน หมดตัวแล้วยังเป็นหนี้เป็นสิน อีก หลักแสน.. สำหรับพนักงาน กินเงินเดือน เช่นผม แค่หนี้ หลักแสน กับภาระดอกเบี้ย นายทุนหน้าเลือด ถึง ร้อยละ 10 ก็หมดหนท